အတိတ္တစ္ခ်ိန္တုန္းက ေတာင္ႀကီးတကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားဘ၀ (၃)

ျပည္ေထာင္စုေန႔ႀကီးကေတာ့ ၿပီးသြားခဲ့ပါၿပီ
ဒါေပမဲ့ ျပည္ေထာင္စုေန႔နဲ႔ ပါတ္သက္ၿပီးေတာ့ သတိရစရာေလးေတြက ျပန္ေပၚလာတယ္ဗ်
က်ဳပ္တို႔ တကၠသိုလ္ (အဲေလ)
အဲဒီအခ်ိန္တုန္းကေတာ့ ေကာလိပ္ေပါ့
အဲဒီေတာ့ က်ဳပ္တို႔ ေကာလိပ္ စတက္တဲ့ႏွစ္ေပါ့ဗ်ာ
၁၉၈၆-ခုႏွစ္ေပါ့

အဲဒီႏွစ္မွာ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕ကို ျပည္ေထာင္စု အလံေတာ္ေရာက္တယ္ဗ်
နဲနဲ နားစိမ္းေနမလားမသိဘူး
အရင္တုန္းက ျပည္ေထာင္စုေန႔ နီးၿပီဆိုရင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၊ ၿမိဳကေတာ္ခန္းမမွာ
တစ္ႏွစ္တာ ညအိပ္ရပ္နားခဲ့တဲ့ ျပည္ေထာင္စု အလံေတာ္ႀကီးကို
ျပည္နယ္/တိုင္း အသီးသီးရဲ႕ ၿမိဳ႕ေတာ္ေတြဆီကို လက္ဆင့္ကမ္း လွည့္သဗ်
က်ဳပ္တို႔ ရွမ္းျပည္နယ္မွာေတာ့ လာရႈိးတစ္လွည္၊ ေတာင္ႀကီးတစ္လွည့္ေပါ့
အဲဒီေတာ့ ၁၉၈၆-ခုႏွစ္မွာ ေတာင္ႀကီးေရာက္တဲ့ အလွည့္ေပါ့ဗ်ာ
ျပည္ေထာင္စု အလံေတာ္ႀကီး ေတာင္ႀကီးၿမိဳကိုေရာက္ေတာ့ ေဘာလုံကြင္းထဲမွာ အလံေတာ္ ညအိပ္ရပ္တယ္ဗ်
အခု ဗိုလ္ခ်ဳပ္ပန္းၿခံထဲမွာေတာ့ stage show လုပ္သဗ်
ေနာက္ အခု နာရီစင္ႀကီးနားက ညေစ်းတန္းေနရာမွာေတာ့ ေစ်းဆိုင္ခန္းေတြေပါ့ဗ်ာ
ေစ်းဆိုင္ခန္းဆိုေတာ့ ေပါ့က်က်ေတာ့ ဟုတ္ဘူးဗ်
ေတာင္ႀကီးတကၠသိုလ္
အဲေလ
ေတာင္ႀကီး ေကာလိပ္က တိုင္းရင္းသား ယဥ္ေက်းမႈ အသင္းေတြက ရံပုံေငြ ဆိုင္ခန္းေတြကိုေျပာတာဗ်
(အဓိက ေျပာခ်င္တာက အဲဒါကို ေျပာျပခ်င္တာ)
က်ဳပ္တို႔ ေက်ာင္းတက္စဥ္က တကၠသိုလ္မွာ ေမဂ်ာအလိုက္ အခန္းေျပာင္းရတယ္ဗ်
က်ဳပ္က Chemistry ေမဂ်ာဆိုေတာ့ အဲဒီတုန္းကေတာ့ ေတာင္ႀကီး(၂) ဆိုတဲ့
စာသင္ေဆာင္မွာ စတက္ရတယ္
မနက္ပိုင္း ဆိုရင္ ေတာင္ႀကီး(၂)မွာ စတက္ရတယ္၊
ေနာက္တစ္ခ်ိန္ဆိုရင္ လားရႈိး(၁)မွာ တက္ရတယ္
ၿပီးရင္ ေန႔လည္ပိုင္းဆို လြိဳင္ေကာ္(၂) မွာ တက္ရတယ္
ဆိုလိုတာက........ဗ်ာ
စာသင္တာကို အခန္းေတြ၊ အခ်ိန္ေတြအလိုက္ ေျပာင္းတက္ရတယ္ဗ်ာ
အတန္းနားခ်ိန္ (၁၀)မိနစ္ ရတယ္။
အဲဒီအတြင္းမွာ အခန္းေျပာင္း၊ ေနရာဦးေပါ့ဗ်ာ
ေနရာဦးတယ္ဆိုလို႔ စာႀကိဳးစားၿပီး ေရွ႕ဆုံးေနရာ ရေအာင္ဦးတယ္ မထင္ပါနဲ႔ဗ်ာ
ကိုယ့္ဘက္က ဘာလိုလို၊ ညာလိုလို
သူ႕ဘက္ကေတာ့ ဘာမွ မသိရွာပါဘူးဗ်ာ ဆိုသလိုေပါ့
ကိုယ္က ေဂၚေနတဲ့ ေကာင္မေလးနဲ႔ မ်က္ေစာင္းထိုးေနရာေလာက္ ရေအာင္ ေနရာဦးတာကိုေျပာတာပါ
အဲဒါကလဲ ၀ီရိယ ေကာင္းမွဗ်
အနယ္နယ္ အရပ္ရပ္က ေက်ာင္းလာတက္ၾကတဲ့ ေကာင္မေလး ေခ်ာေခ်ာေလးေတြကလဲ
ေပါမွေပါ
ကိုယ့္လိုဘဲ ေကာလိပ္ေရာက္မွ အၿမႇီးေပါက္ခ်င္တဲ့ အနယ္နယ္ အရပ္ရပ္က
ေက်ာင္းသားေတြကလဲ မ်ားမွမ်ား
အဲဒီအထဲကမွ ႏွစ္ပြင့္ဆိုင္၊ သုံးပြင့္ဆိုင္ ဇာတ္လမ္းေတြ ျဖစ္လာၿပီဆိုရင္လဲ
မ်က္ေစာင္းတခဲခဲ
ရန္တေစာင္ေစာင္ေပါ့ဗ်ာ
အမ်ိဳးသားေတြဘက္ျဖစ္ေနတာ ေျပာပါတယ္
ေကာင္မေလးေတြကေတာ့ က်ဳပ္ အရင္တုန္းက ေျပာခဲ့သလိုေပါ့
ေကာလိပ္ေက်ာင္းသူဘ၀နဲ႔ state ေက်ာင္းသူဘ၀ သူေတြေတြခမ်ာမွာလဲ
သိပ္မကြာၾကဘူးဗ်
အဲဒီေတာ့ သူတို႔က စာႀကိဳးစား
က်ဳပ္တို႔ကလဲ လိုက္ႀကိဳးစားရင္းနဲ႔ အတန္းေတြ မွန္မွန္ တက္ခဲ့ၾကတယ္ဗ်
ခုေတာ့ တစ္ေလာေလးကဘဲ ေတာင္ႀကီးတကၠသိုလ္ဘက္ကို ကိစၥတစ္ခုရွိလို႔ ေရာက္သြားေသးတယ္
အရင္တုန္းက ေျခရာေလးေတြ သြားျပန္ရွာတာေပါ့
ေျခရာေတြ မေတြ႕ခဲ့ပါဘူးဗ်ာ
က်ဳပ္တို႔ ေက်ာင္းစတက္ခဲ့တဲ့ ေတာင္ႀကီး(၁)၊ (၂) အေဆာင္ေတြကို ၿခံဳထဲမွာ စိတ္မေကာင္းစြာနဲ႔ ျမင္ခဲ့ရတယ္
ေအးေလ
ေျခရာဘယ္က်န္ပါ့မလဲ
ႏွစ္ေပါင္း (၂၀) ေက်ာ္ၿပီကိုးဗ်(အဟီး)
ေျပာခ်င္ရာ ေျပာေနလိုက္တာ လိုရင္းကို မေရာက္ေသးဘူးဗ်ာ
က်ဳပ္တို႔ ေက်ာင္းတက္ကာစက ေကာလိပ္ဆိုေတာ့ အရင္ေျပာခဲ့သလိုေပါ့ဗ်ာ
ဒုတိယႏွစ္အထိကို ေတာင္ႀကီးမွာေက်ာင္းတက္
တတိယႏွစ္ကေန စတုတၳႏွစ္ကို မႏၲေလးမွာေက်ာင္းတက္ေပါ့
အဲဒီေတာ့ ဒုတိယႏွစ္ေက်ာင္းသားဆိုရင္ ေတာ္ေတာ္ေလး အေကာင္ျဖစ္ေနၿပီ
ပထမႏွစ္ဆိုေတာ့ မ်က္ေစ့သူငယ္၊ နားသူငယ္ေပါ့ဗ်ာ
ေက်ာင္းေတြ ဖြင့္ၿပီး သိပ္မၾကာခင္မွာဘဲ ခုနကေျပာခဲ့တဲ့ ဒုတိယႏွစ္ ေက်ာင္းသားႀကီးေတြေပါ့
စာသင္ခ်ိန္ေတြမွာ တစ္ခန္း၀င္ တစ္ခန္းထြက္နဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈအသင္း၀င္ဖို႔
လာၿပီး ေဟာၾကေျပာၾကေပါ့။
ဆရာ/မေတြ ဆီမွာ ခြင့္ေတာင္းၿပီးလာၾကတာပါ
၀င္ေၾကးက ဘယ္ေလာက္၊ welcome အတြက္က ဘယ္ေလာက္ေပါ့
အဲဒါေတြပါ တစ္ခါတည္းေျပာၿပီး စာရင္းေကာက္တာ
အဲဒီမွာ
ထုံးစံအတိုင္းေပါ့ဗ်ာ
ကိုယ့္ဘက္က ဘာလိုလို ေကာင္မေလးက ဘာအသင္း၀င္တာလဲ
ဘာလူမ်ိဳးလဲဆိုတာ စုံစမ္းရတာေပါ့
သိပ္ၿပီး အရည္အခ်င္းရွိတယ္လို႔ေတာ့ မထင္နဲ႔ေနာ္
ေကာင္မေလး သူငယ္ခ်င္းေတြကို ကင္တင္းမွာ မုန္႔၀ယ္ေကၽြး၊ ဒကာခံၿပီး ေမးရတာ
ေနာက္ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္ေမဂ်ာက ေပါက္ေပါက္ေရာက္ေရာက္ရွိတဲ့ သူေတြကို
ေရွ႕မ်က္ႏွာ ထားခ်င္ရာထားၿပီး ေမးတာေပါ့
(ဘယ္ရမလဲ......အဲသလို ႀကိဳးစားခဲ့တာ)
အိမ္က တစ္လစာ ပို႔လိုက္တဲ့ ပိုက္ဆံကို ေခၽြေခၽြတာတာသုံး
ပိုတာေလးေတြကို ေကာင္မေလး သူငယ္ခ်င္းေတြကို ပဏၰာဆက္သ
အင္း...........
အေတာ္ေလး ကုသိုလ္ရခဲ့ၾကတာေပါ့ဗ်ာ
အဲ......ၾကားျဖတ္ေျပာဦးမယ္ဗ်
လိုရင္းကေလး ေရာက္သြားေအာင္
အဲဒီလို တကၠသိုလ္ေတြမွာ ဖြဲ႕လိုက္တဲ့ ယဥ္ေက်းမႈအသင္းက မိန္းကေလး၊ ေယာက်္ားေလးေတြက
ျပည္ေထာင္စုေန႔ နီးၿပီဆိုရင္ ကိုယ့္အဖြဲ႕နဲ႔ကိုယ္ ရပ္ကြက္ထဲမွာ လက္မွတ္ေတြ လိုက္ေရာင္းရတယ္ဗ်
ဘာလိုလိုေလးေတြနဲ႔ တစ္ဖြဲ႕ထဲက်လို႔ကေတာ့ဗ်ာ..........
ရင္ထဲမွာ ဘုရားပြဲလွည့္သလိုေပါ့
အဲ
ျပည္ေထာင္စုေန႔ ရန္ပုံေငြ ဆိုင္ခန္းေတြမွာလဲ
တကၠသိုလ္ေတြမွာ ဖြဲ႕လိုက္တဲ့ ယဥ္ေက်းမႈအသင္းက မိန္းကေလး၊ ေယာက်္ားေလးေတြက
ရံပုံေငြဆိုင္မွာ ေရာင္းရတာဗ်
ဆိုေတာ့ဗ်ာ
ရပ္ကြက္ေတြကလဲ အားေပးၾကပါတယ္
ေကာလိပ္က ေကာင္မေလးေတြက ဧည့္ခံရတာကိုးဗ်