မေျပာခ်င္ေတာ့ပါဘူး

ကြၽန္ေတာ္ဗ်ာ.........
အမ်ိဳးသားေရး တာ၀န္တစ္ရပ္အေနနဲ႔
(ေခတ္ကာလရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္အရေပါ့ဗ်ာ)
ကေလးကို ေက်ာင္းပို႔တယ္၊ႀကိဳတယ္ဗ်ာ
အဲသည္မွာ ဘာေတြ႕ရလဲဆိုေတာ့
မိဘေတြေလ...........မိဘေတြေပါ့
ကေလးကို
ေက်ာင္းကျပန္၊ က်ဴရွင္ပို႔၊
က်ဴရွင္ကျပန္ စာက်က္၀ိုင္းပို႔
ေက်ာင္းသားေတြ ပညာေရးမွာ မနားရသလို မိဘေတြကလဲ
ေက်ာင္းလိုက္မတက္ရုံတမယ္ပါဘဲ
ပညာေရးကို အဲသလို အားေပးၾကတာ ခင္ဗ်
ကေလးအခ်င္းခ်င္း ပညာေရးၿပိဳင္ၾကသလို အခ်င္းခ်င္းလည္း ၿပိဳင္ၾကသဗ်
ခက္တာက မိဘေတြ၊ ေမာင္ဖြားေတြရဲ႕ အသိစိတ္၊ အမ်ားတကာကို အားနာရေကာင္းမွန္း မသိတဲ့စိတ္
ဒါေတြကလည္း အမ်ားႀကီးဘဲဗ်
ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ေက်ာင္းေရွ႕လမ္းမွာက ဆိုင္ကယ္၊ ကားရပ္ဖို႔ ေနရာက က်ဥ္းက်ဥ္းေလးရယ္
တစ္ခ်ိဳ႕သူေတြက လမ္းနဲ႔ ေဒါင္လိုက္ ရပ္ၾကေတာ့ ဆိုင္ကယ္ေတြက
စီစီရီရီေလးဆို အစီး ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ ရပ္လို႔ ရတယ္
ဒါေပမဲ့ တစ္ခ်ိဳ႕က လမ္းနဲ႔ အလ်ားလိုက္ ရပ္လိုက္ေတာ့ သြားေရာေပါ့
သုံး ေလးစီးေလာက္ ရပ္လိုက္တာနဲ႔ ေနရာက ျပည့္သြားၿပီ
က်န္တဲ့ ဆိုင္ကယ္ေတြက ရပ္စရာ မရွိေတာ့ လမ္းေဘးမွာတင္ရပ္
ကားေတြ လာေတာ့ လမ္းကမလြတ္
ဒါေတြက ေက်ာင္းဆင္း၊ ေက်ာင္းတက္ခ်ိန္တိုင္း ေတြ႕ေနက် ျမင္ကြင္းတစ္ခု
လူေတြက ကိုယ္လုပ္လိုက္တဲ့ ကိစတစ္ခုကို ကိုယ္အဆင္ေျပရင္ၿပီးေရာ
က်န္တဲ့သူေတြ အတြက္ မၾကည့္တတ္ၾကေတာ့ဘူး
ေနာက္တစ္ခုက
ဖက္ရွင္လိုျဖစ္ေနၾကတာ
လမ္းမွာ ဆိုင္ကယ္ယွဥ္စီးရင္း စကားေတြေျပာ
ေနာက္က လာမဲ့ ကားေတြ၊ ဆိုင္ကယ္ေတြအတြက္ လမ္းကမဖယ္ေပးေတာ့ဘူး
လူေတြ ယဥ္ေက်းမႈ အေတာ္ ေခါင္းပါးလာၾကသလားမသိေတာ့ပါဘူးဗ်ာ